چه انتظار عجيبي

تو بين منتظران هم

عزيز من چه غريبي!

عجيب‎تر آن كه چه آسان

نبودنت شده عادت

چه بي خيال نشستيم

نه كوششي، نه توجهي

فقط نشسته و گفتيم:

خدا كند كه بيايي

***