چه انتظار عجيبي
تو بين منتظران هم
عزيز من چه غريبي!
عجيبتر آن كه چه آسان
نبودنت شده عادت
چه بي خيال نشستيم
نه كوششي، نه توجهي
فقط نشسته و گفتيم:
خدا كند كه بيايي
***