مذهب عشق

مقصود از خود سازی این نیست که همچون "مرتاضان" و"رهبانان" و "عابدان مذهبی" مجرد از دیگران ، مجرد از زمان و مجرد ازهمه ی رابطه ها ئیکه میان خود و جامعه هم "هست" و هم " باید باشد " خویش را بر اساس ارزش ها ی خیالی، ذهنی، موروثی، فرقه ای قومی ویا ایده های ویژه ای که در اخلاق روحانی وصوفیانه هست بارآوریم ویا همچون مارکسیستها خودسازی را تنها وسیله ای برای آمادگی شرکتمان در یک حرکت سیاسی زمان تلقی کنیم، بلکه در عین حال خود سازی عبارت است از:" خویش را انقلابی به بار آوردن،به عنوان یک اصل ویک اصالت ویک هدف، یعنی به جوهر وجودی خود "تکامل بخشیدن".
خودسازی یعنی رشد هماهنگ سه بعد( آزادی، برابری، عرفان) در خویش، یعنی در همان حال که خویش را مزدکی احساس میکنیم،در درون خویش عظمت بودایی را برپا سازیم و در همان حال آزادی انسانی را تا آنجا حرمت نهیم که مخالف را و حتی دشمن فکری خویش رابه خاطر تقدس آزادی تحمل کنیم. این سه بعد را باید مداوم و همزمان با: عبادت،کار،مبارزه اجتماعی، تبلور بخشید و تقویت کرد.
م.آثار2 ص 131، 148، 151
معلم شهید دکتر علی شریعتی