سلام

چه قلمت زيبا بود

البته اين پست را كامل خوندم،‏ باقي را تيكه تيكه خوندم

آره دوستم،‏ كاشكي ميشد هر وقت دلت ميخاد با اوني كه دوسش داري يه كوله برداري و بري به هرجا... بدون ترس گمشدن، بدون ترس نگران شدن... بدون تاريكي...

دوستم زندگي ما شده اجبار... كاش بتوينم از اين اجبار خودمون را در بياريم و عاشق باشيم...

شادو پاك‏و سالم باشي

سلام. وبلاگ جالبي داريد.موفق باشيد