از زخم زدن به ديگري شاد مي شويم...
.
قشنگ بود. و غم انگيز. انسان ها سرمايه هاي انسانيتشان را چه آسان فراموش كردند. چه قدر بي چشمداشت عشق ورزيدن سخت است! چه راه صعب و بي سرانجامي!
شاد باش! اين تنها صفتي است كه نياز به توضيح و توجيه ندارد!
سلام مجدد
تا يادم نرفته ژررويي كردم تكه هايي از نوشته ات كه با غم دل من منطبق بود رو تو وبم گذاشتم تو را به خدا حلال كن
آخه تو وصلي دوباره ميگي ولي من زبونم الكنه
ياحق
سلام
اجرت با خدا خيلي زيبا بود
جمله انتخابي من«روزي آغوشش مرهم دردهايم بود و دستهايش گرمابخش وجودم.. حالا که نيست چه باک..تو که هستي.. و مهربانيهايت..و رحمتت و ايمانت...»
از يه داداش خطاكار
خدايي و عاشق باشي
توفيق باشه انشاءالله بازم به تو سر ميزنم
